30.4.17

Słońce

Słońce – gwiazda centralna Układu Słonecznego, wokół której krąży Ziemia, inne planety tego układu, planety karłowate oraz małe ciała Układu Słonecznego.

Odległość od Ziemi: 149 600 000 km
Promień: 695 700 km
Masa: 1,989E30 kg
Temperatura na powierzchni: 5 778 K
Wielkość gwiazdowa: -26,74
Typ widmowy: G2V

Budowa Słońca:



















Całe życie na Ziemi zależy od promieniowania, ciepła i energii Słońca. Bez Słońca nie byłoby planet ani nie powstałoby życie na Ziemi, to właśnie ta najbliższa nam gwiazda wpływa na całą naszą przyrodę. Pod względem rozmiarów i promieniowania Słońce należy do przeciętnych gwiazd typu widmowego G2V. Masę Słońca można obliczyć na podstawie uogólnionego II prawa Keplera, biorąc pod uwagę okresy gwiazdowe planet i ich odległości od Słońca. Masa Słońca jest równa 1,989 · 1030 kg, średnica wynosi 1 391 960 km. W porównaniu z Ziemią jest ono 335 000 razy bardziej masywne i ma 109 razy większą średnicę.


W wyniku wydatku promieniowania masa Słońca maleje w tempie około 5 mln t w ciągu sekundy; w przybliżeniu 85 % tych strat powoduje promieniowanie elektromagnetyczne, a resztę promieniowanie korpuskularne Słońca, czyli tzw. wiatr słoneczny. Przyspieszeni grawitacyjne na powierzchni Słońca wynosi 274,96 m/s2, prędkość ucieczki -618,67 km/s. W porównaniu z Ziemią wartości te są odpowiednio 28,1 i 55,4 razy większe. Słońce jest właściwie olbrzymią obracającą się kulą gazową, przy czym przeciętna gęstość jego materii wynosi 1,410g/cm3, a zatem tylko niewiele więcej niż gęstość wody (1 g/cm3). Temperatura we wnętrzu Słońca sięga 19 · 106 K, a gęstość aż 130 g/cm3.Tak duża gęstość w centrum Słońca powstaje na skutek olbrzymiego ciśnienia górnych warstw słonecznych, wynoszącego 4 · 10 MPa (około 400 miliardów atmosfer).

Gęstość w miarę oddalania się od środka spada i przy powierzchni wynosi już tylko 0,001 g/cm3.Materia, z której zbudowane jest Słońce, mimo olbrzymiego ciśnienia wszędzie zachowuje właściwości gazu. Słońce składa się w 70% z wodoru, w 28% z helu, a około 2% przypada na pozostałe pierwiastki. Powierzchniowe warstwy Słońca nie obracają się jak ciało sztywne. Na równiku słonecznym prędkość rotacji jest największa, na biegunach najmniejsza. Okres obrotu zmienia się od 25,38 dnia na równiku aż do 35 dni w pobliżu biegunów. Pyłowa otoczka wokół Słońca powstaje z pyłowej materii międzyplanetarnej. Utworzyło ją Słońce dzięki swojej sile przyciągania w ciągu 10 milionów lat. Cząstki otoczki, wyparowując w pobliżu Słońca, emitują promieniowanie podczerwone.



Grzegorz S.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz